Her ne kadar Asghar Farhadi'nin Oscar alan son filmini beğenmemiş de olsam, kapalı toplumlarda dışarıdan bakınca anlayamayacağınız sosyal yapıyı vermesi açısından çok değerli buluyor ve zevkle izliyorum Farhadi filmlerini. Bu film de onlardan biri.
Bir aile kurmaya çalışan genç ve fakir Rouhi'nin nişanlısıyla motorla karlı tepelerin yanında muhtemelen Tahran'ın varoşlarında yol alırken nişan fotoğraflarına bakıp çok da beğenmediği, dalga geçtiği bir sahne ile başlıyor. Motorun arkasında fotoğraflara bakarken elinden fotoğrafı düşürüyor ve fotoğrafla birlikte çarşafı motorun zincirine takılıyor. Motor kayıyor düşüyorlar. Neyse ki yaralanan olmuyor, eğlenmeye devam ediyorlar. Rouhi'nin biraz da çocukça eğlenen doğal hali ve buna eşlik eden nişanlısı çok hoş ama aile kurmak çocuk oyuncağı mı?
Evlenmek, yuva kurmak pahalı bir iş ve Rouhi, masraflara katkıda bulunmak için Mojde ile Morteza'nın evine temizliğe gidiyor. Rouhi daha siteye girerken, Rouhi ile Mojde arasındaki statü farkını aklımıza kazıyor Farhadi, sitede oturan başka bir kadın Rouhi'yi içeri sokmuyor. Yani Mojde ile Morteza'nın oturduğu siteye işi olmayan fakir giremiyor. Mojde ile Morteza'nın evinin camının kırık olduğunu görüyorsunuz, zilleri de çalışmıyor. Evde oturanlarda bir sorun olduğu belli. Türk filmlerinde sıkça gördüğümüz zenginlerin dünyasını anlamayan, hatta alay eden fakirlerin ruh halini gözlemlemek mümkün. Ev karman çorman, evin hanımı ortada yok, adam telefonla konuşuyor, eli sargılı, belli ki camı o kırmış. Rouhi öylece kalakalıyor, yabancılık hissi iliklerine kadar işlemiş durumda.
Rouhi, paarsını alıp gitmesi istendiğinde bile evi siteyi terketmek istemiyor. Bu isteksizliz bence sadece haketmediği parayı almak istememesiyle açıklanamaz. Rouhi zengin ve çocuklu bir ailenin, belki de nişanlısıyla hayal ettiği bir hayatı hem merak ediyor, hem de deneyimlemek istiyor. Rouhi'deki bu ruh hali film boyunca sürüyor.
Mojde ile Morteza'nın gizemli durumunun içinde Rouhi önüne gelen hiçbir oyuna katılma fırsatını kaçırmıyor ve katılıyor. Yalan söyleyip rol yapıyor. Komşuluk ilişkilerini kapıcının karısının ağzından dinlediği gibi bizzat da gözlemliyor. Kusursuz bir matematik düzeninde işleyen olay örgüsü içerisinde, ailenin sorunları Nevruz kutlamaları için şehirde hiç durmadan patlayan havai fişekler gibi ortaya çıkıyor. Rouhi yeni yılın ve hayatının dönüm noktasının eşiğinde zengin bir İran ailesinin durumunu gözlemlerken, biz de İran aile yapısına dair Farhadi'nin gözlemlerini ve eleştirilerini izliyoruz.
Senaryo matemetiği çok başarılı olan, sosyal ilişkileri iyi anlatan bir İran filmi bence.
Derecelendirme: 8/10.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder